Regionalne i strukturalne persepktywy i zagrożenia 2011-2015

Poniżej znajduje się skrót raportu.
Pełen raport - do pobrania w formacie .pdf (1,5 Mb) znajduje się na dole strony.
Wersja oryginalna z 2011 roku.

Przygotowując inwestycję, na etapie jej planowania, trzeba uwzględnić 2 czynniki, które pojawią się po jej ukończeniu i zaczną mieć kluczowe znaczenie dla powodzenia przedsięwzięcia, określając jego bieżącą efektywność operacyjną:

tj. rozbieżności między podażą pracy a popytem.
Podaż: np. pracowników byłych Państwowych Gospodarstw Rolnych, fabryk, zakładów przemysłowych: robotników, pracowników ciężkiej ale prostej pracy fizycznej. Popyt: na kelnerów, recepcjonistki, kucharzy, fizjoterapeutów SPA, pracowników sprzedaży i marketingu - osoby do świadczenia usług wymagających ponadpodstawowych zdolności interpersonalnych, prezencji i selektywnych predyspozycji.
Rozwój technologiczny to niejedyne źródło bezrobocia strukturalnego.
W hotelarstwie wahania w gustach i preferencjach konsumentów mogą powodować bezrobocie strukturalne, nawet wśród pracowników wykwalifikowanych. Zagrożenie tego typu stanowi szczególny problem w regionach, gdzie dominującą gałęzią przemysłu jest turystyka.
Istotnym, choć wciąż pomijanym aspektem jest występująca już w Polsce nadpodaż miejsc pracy.
Powoduje ją powstawanie wielu obiektów hotelarskich w jednym miejscu (miejscowości, okolicy).
Miejscowości turystyczne, uzdrowiska i kurorty: Ciechocinek, Kołobrzeg, Ustroń-Wisła, region Kotliny Kłodzkiej - są już dotknięte tym zjawiskiem. Podobnie jak Warszawa w segmencie pracowników hoteli pięciogwiazdkowych.
Zjawisko to oznacza dla lokalnego rynku pracy rynek pracobiorców, co oznacza wyższe niż średnie w branży koszty pracy oraz około-zatrudnieniowe. Obniża także rentowność prowadzonej działalności na dwa sposoby:
1. Cięcie kosztów zatrudnienia -> spadek jakości -> odpływ klientów -> pogorszenie rentowności prowadzonej działalności.
2. Utrzymanie poziomu zatrudnienia -> kosztowa niekonkurencyjność obiektu -> nieelastyczność cenowa -> odpływ klientów -> pogorszenie rentowności prowadzonej działalności.

Kolor żółty: obszary rynku pracownika, tj. nadpodaż miejsc pracy, niedobór wykwalifikowanego personelu.
Kolor ciemno-szary: obszary silnego deficytu pracowników
Kolor szary: obszary deficytu pracowników
Kolor niebieski: obszary deficytu pracowników wysoko-wykwalifikowanych

Braki i zapóźnienia infrastruktury municypalnej, tzn. tworzącej miejskość:

• infrastruktura techniczna: wodociągi, kanalizacja, oczyszczalnie ścieków, gazociągi, energia elektryczna, tele-techniczna;
• infrastruktura komunikacyjna: sieć drogowa, kolejowa, lotnicza, wodna; utwardzone trwale ulice, drogi, chodniki; parkingi.

Najczęściej odnotowane braki:
• Planów zagospodarowania przestrzennego
• Linii energetycznych lub mocy w istniejących
• Wodociągów, kanalizacji
• Utwardzonych dróg publicznych, bywa że są gruntowe lub leśne
• Dostępu do telefonu, sieci teleinformatycznych
• Cywilizacji dostawców

Braki te w odczuwalny sposób podnoszą koszty inwestycji ale także koszty operacyjne prowadzenia działalności hotelarskiej. Mapa ich rozkładu w Polsce nie jest uzależniona od ukształtowania geograficznego czy uprzemysłowienia. Dysproporcje dyskwalifikujące występują nie w skali regionu a powiatu, gminy, miejscowości. Lokalność występowania tych zapóźnień wymaga od inwestorów szczegółowych sprawdzeń w zakresie obszarów ujętych w poniżym diagramie:

Infrastruktura turystyczna - to wszelkiego rodzaju obiekty oraz urządzenia, które mają na celu służenie zaspokajaniu potrzeb związanych z bierną oraz aktywną turystyką, rekreacją i wypoczynkiem przyjeżdżających na dany obszar turystów.

Na infrastrukturę turystyczną składają się:
• baza noclegowa
• baza gastronomiczna
• obiekty sportowe, rekreacyjne, wypoczynkowe
• obiekty kultury
• szlaki piesze, rowerowe oraz inne trasy

Infrastruktura ta ma znaczenie dla wszystkich tych obiektów, do których klienci przyjeżdżają w związku z szeroko rozumianym wypoczynkiem, rekreacją czy nawet w ramach turystyki zdrowotnej.

Przy obecnym rozwoju technik komunikacji oraz możliwości multimedialnych, nawigacji satelitarnych, dostępności informacji w internecie i łatwości docierania do informacji, w tym profilowanej,  rozpowszechnieniu indywidualnego transportu osobowego - występujące w Polsce zapóźnienie turystyczne ma mniejsze znaczenie w przypadku turystyki aktywnej ale wciąż kolosalne przy turystyce pobytowej.

W miejscu planowanej inwestycji hotelowej wartość ma istniejąca infrastruktura turystyczna prowokująca nocleg,
skłaniająca do noclegu. Infrastruktura turystyczna jedynie odwiedzana/zwiedzana nie generuje popytu na usługi noclegowe.

Do roku 2015 naturalnymi, pewnymi obszarami inwestycji hotelarskich są dwa rodzaje miejsc:

1. Regiony naturalnych dla Polaków atrakcji turystycznych, bez względu na to, czy ich atrakcyjność wywodzi się z walorów geograficznych: góry, morze, pojezierza (w porządku alfabetycznym), czy też z walorów turytycznych tj. najpopularniejszych turystycznie miast Polski.
2. Obszary w promieniu 100-120 km wokół największych polskich aglomeracji: Warszawy, Łodzi, Poznania, Wrocławia czy Krakowa.

W pierwszym rozwijać się będą obiekty hotelarskie związane z obsługą ruchu turystycznego, związanego z kilkoma kierunkami: wypoczynkiem, SPA, sportem, aktywną turystyką, ale także ze zdobywającą popularność turystyką zdrowotną i uzdrowiskową. Dominujące będą w dalszym ciągu trzy grupy wielkości obiektów: małe, liczące po kilkanaście jednostek mieszkalnych, średnio-małe: oferujące do 50-60 pokoi hotelowych i duże obiekty, liczące po ponad 150 pokoi hotelowych.

W drugim powstawać będą obiekty nastawione na obsługę klientów przemysłu spotkań (MICE: meetings, incentives, conferences, events) oraz typowe obiekty SPA. Obiekty konferencyjne liczyć będą przeważnie powyżej 100 pokoi hotelowych, w wybranych lokalizacjach ponad 200. Obiekty SPA będą średnio-małe lub duże, o ile program wypoczynkowy i SPA uzupełni oferta MICE.

Rozwój krajowego rynku hotelarskiego obejmie w najbliższych pięciu latach trzy nowe kategorie obszarów. Proces ten już się rozpoczął, niemniej zrealizowane lub realizowane inwestycje są dopiero zwiastunami. Trend ten jest nieuchronny a tempo realizacji zależy od rozwoju gospodarki krajowej.

1. Regiony trans-wojewódzkie: miejsca położone centralnie np. między:
   A. Poznaniem a Wrocławiem, Pojezierze Leszczyńskie, okolice jeziora Dominickiego.
   B. Warszawą - Poznaniem - Gdańskiem, między Toruniem a Grudziądzem z obydwoma miastami.
   C. Krakowem, Katowicami, Wrocławiem, Poznaniem, Warszawą.
2. Miasta powiatowe, liczące powyżej 20 tys. mieszkańców.
   Rozwój obiektów hotelowych w tych miastach, ich wielkość i kategoria uzależniony są od uprzemysłowienia i zurbanizowania regionów.
3. Lokalnie atrakcyjne rejony turystycznie, które staną się łatwo dostępne dla turystów dzięki powstającej sieci autostrad i dróg ekspresowych.

Kolor zielony: naturalne obszary inwestycji
Strzałki: miasta generujące największy ruch turystyczny w zakresie zarówno turystyki biznesowej, jak i wypoczynkowej
Dla południowej Polski (Małopolska, Śląsk) preferowanym kierunkiem letniego wypoczynku jest Chorwacja.

Aby pobrać raport w formie .pdf (1,5 Mb) należy kliknąć poniższą ikonę.